خیلی وقت هست که توی اینستا پست نگذاشتم.نه اینکه حرفی برای نوشتن و گفتن نداشته باشم، نه .

راستش نمیدانم تقصیر چه کسی بندازم اما انگار سبک نوشتنم را گم کرده ام و نمیدانم چطوری بنویسم.مثلا همین الان دوست دارم درباره

شخصیت قصه هایم بنویسم.اینکه من کجای قصه بقیه آدمها هستم؟ از اون شخصیت هایی هستم که آدمها برای ماندنم دعا میکنند یا برای رفتن به هر حریله و ایده ای دست به دامن میشوند؟

به قول استاد بعضی از شخصیت ها کنج ذهنت جا خوش میکنند و هیچ وقت نمی روند.مثل همین جودی آبوت خودمان با موهای سر به هوایش که با هیچ کلکی زیر کلاهش ساکت نمی نشست یا شازده کوچولوی که حرف هایش شاید از یک سیاره دیگر بود اما حرف اهالی

تمام سیاره ها بود.

خلاصه اینکه من ماندم و حرف هایی که دوست دارم  بنویسم و قلمی که انگار نمی خواهد بنویسد


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها