همه ما آدمها فکر میکنیم از نگاه دیگران نسبت به خودمان باخبر هستیم.مثلا میدانیم دختر عمو یا خاله و یا چه دیدگاه و نظری درباره ما دارند.

اما شاید باورتان نشود که امروز به من ثابت شد که نگاه و فکر آدمها جالب و عجیب است.مثلا یکی امروز توی چشمانم زل زد و گفت  تو این مدلی
هستی.منم هم با چشم های متعجب گفتم نههههههههههههه اصلاااااااااا.گفت راست میگی؟ گفتم آره
گفت همیشه وقتی ظاهرت و حرفهایت را می دیدم و میشنیدم فکر میکردم چنین آدمی هستی
بماند
الان دارم فکر میکنم که خوب است یا نه؟یعنی ظاهرم با درونم خیلی تفاوت دارد؟.یعنی واقعا دارم تو دنیای خودم زندگی میکنم؟یعنی بروم
دنبال یک سری تغییرات تا ظاهرم و درونم خیلی با هم سازگار بشوند؟

آهان صبر کنید.طرف از ناسازگاری حرف نزد.تقریبا نا مربوط هم نبود اما مربوط هم نبود
و حالا من در کمی گیجی به سر میبرم

مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها