این روزها حال و هوای باران در شهرهای مختلف کشورمان عجیب و غریب شده است.باران هایی که با شادی و به به عجب هوای بهاری
آغاز میشود و به یک سیل بزرگ و دردناک تبدیل میشود.
وقتی توی شبکه های خبری عکس ها و تصاویر را می بینیم یک اه دردناک میکشیم و میگوییم: بندگان خدا.خدا خودش رحم کند.
یک لحظه
بدون شک در تک تک دقایق زندگیمان نیازمند رحمانیت و مهربانی خدا هستیم.اما یادمان نرود که در کنار رحمانیت خدا باید دنبال مهربانی خودمان هم
باشیم.مثلا :
چقدر راحت بی رویه جنگل ها را قطع کردیم و ویلا ساختیم.چقدر راحت مسیر رودخانه ها را عوض کردیم.چقدر راحت رودها و رودخانه ها را خشک
کردیم و چقدر راحت این روزها باز دنبال مدیریت بحران و اندیشه های جدید نیستیم.
همین
درباره این سایت